به گزارش تحریریه، تارنمای «The Conservative Treehouse» نوشت مشکل حمل و نقل بار در بندرهای لس آنجلس در ایالت کالیفرنیا، یعنی «بندر لس آنجلس» (POLA) و «بندر لانگ بیچ» (POLB) این است که همه تجهیزات حمل و نقل باید با استانداردهای جدید آلایندگی کالیفرنیا همراه باشند. در نتیجه، این بدان معناست که کامیون هایی که کانتینرها را در این بنادر حمل یا تحویل می دهند، نمی توانند بیش از ۳ سال سن داشته باشند. این مساله تقریبا نیمی از کامیون های مورد استفاده ناوگان برای جابجایی کانتینرها را به داخل یا خارج از بندر را حذف می کند. معضلی که حتی کار در بندر به صورت ۲۴ ساعته و در هفت روز هفته نیز آن را برطرف نمی کند، زیرا تنها کاری که انجام می دهد ایجاد انبوه کانتینرهایی است که روی هم جمع شده و باید منتظر تعداد محدودی کامیون برای حمل آنها باشند. این مساله اصلی است.

«آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده»(EPA) در ۱۶ اکتبر ۲۰۲۰ به توافقی با «هیات منابع هوایی کالیفرنیا» (CARB) برای بستن سکوهای نیمه تراکتوری که با استانداردهای جدید مقابله با آلودگی هوای کالیفرنیا مطابقت نداشت، دست یافت:

آژانس حفاظت از محیط‌زیست آمریکا اعلام کرد که برای اعمال ۴۱۷ هزار دلار جریمه در صورت نقض مقررات با سه شرکت حمل و نقل بین ایالتی به توافق رسیده است. این توافق مربوط به ایجاد مقررات اجرایی با هیات منابع آب وهوایی کالیفرنیا در زمینه کامیون ها و اتوبوس ها، مقرراتی برای شرکت کامیون های باربری و قوانینی برای شرکت مربوط به حمل و نقل خودروهای مجهز به سردخانه از جمله این موارد هستند.

«جان باسترود» مدیر بخش جنوب غربی اقیانوس آرام آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده، می گوید: «از آنجا که کامیون ها یکی از بزرگترین منابع آلودگی هوا در کالیفرنیا هستند، آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده اطمینان حاصل می کند که این وسایل نقلیه سنگین دارای تجهیزات کنترل آلودگی مورد نیاز هستند و مطابق با قوانین عمل می کنند. این شرکت ها موافقت کرده اند که کامیون های خود را به گونه ای سازگار کنند که در همه جوامعی که به آنها سرویس می دهند با انتشارآلودگی کمتری عمل کنند».

حمل و نقل یکی از عوامل اصلی افزایش سطح بالای آلاینده های هوا در کالیفرنیای جنوبی و مرکزی است. انتشار گازهای دیزلی از کامیون ها یکی از بزرگترین منابع آلودگی ذرات ریز یا دوده در این ایالت است که با مسائل بهداشتی از جمله آسم، اختلال در رشد ریه در کودکان و اثرات قلبی عروقی در بزرگسالان ارتباط دارد. بسیاری از این کامیون ها مدل های قدیمی هستند و مقادیر زیادی ذرات معلق (PM) و اکسیدهای نیتروژن (NOx) از خود ساطع می کنند.

در واقع، آنچه که این تصمیم ایجاد کرد، ناتوانی نیمی از کامیونداران کشور در حمل هر چیزی از بندر لس آنجلس یا بندر لانگ بیچ بود. تقریبا تمام کامیون های با مالکیت خصوصی و نیمی از کامیون های ناوگان که برای جابه جایی کانتینرها در سراسر کشور استفاده می شوند، کار خود را از دست دادند.

در تلاش برای جبران مشکل، شرکت های حمل و نقل شروع به استفاده از کامیون های سازگار (کم انتشار) کردند تا محصولات را تا جایی ببرند که بتوان این محصولات را به کامیون های ناسازگاری منتقل کرد که اجازه ورود به کالیفرنیا را ندارند. با این حال، مقیاس گسترده این مشکل یک تنگنای فوری ایجاد می کند که با گذشت زمان ایجاد می شود. فرقی نمی کند که بنادر به صورت ۲۴ ساعته و ۷ روزه کار کنند، زیرا تعداد محدود کامیون های جوابگوی انبوه کانتینرهای موجود نیست.

در تلاش برای پنهان کردن این مشکل، کاخ سفید به ارائه پوشش سیاسی به اجرای برنامه پرداخت. در یک پانتومیم بزرگ، «جو بایدن» رییس جمهوری ایالات متحده با مدیران بنادر لس آنجلس و لانگ بیچ (به ترتیب ژن سرکا و ماریو کوردرو) و اتحادیه بین المللی سواحل طولانی و انبار (ILWU) ملاقات کرد.

در نتیجه این ملاقات، رییس بندر لس آنجلس(POLA) اعلام کرد که به بندر لانگ بیچ (POLB) می پیوندد تا به فعالیت ۲۴ ساعته در هفت روز هفته برسد. بندر لس آنجلس شیفت های شب جدید و ساعات آخر هفته را اضافه می کند و تقریبا ساعت کار خود را دو برابر می کند. اتحادیه بین المللی سواحل طولانی و انبار گفت که اعضای آن مایلند در شیفت های اضافی برای  افزودن نیروی کار مورد نیاز شرکت کنند.

این اقدام عمومی یک نوع تبلیغ و یک رویداد مسخره سیاسی بود. هیچ بهره وری اضافی در کارکردن اسکله به صورت شبانه روزی ایجاد نمی شود در حالی که مشکل اصلی کامیون هایی هستند که نمی توانند کانتینرها را برداشته و آنها را در تولید یا انبارها توزیع کنند.

پایان/